ทศชาติชาดก

    ทศชาติชาดกเป็นชาดกที่สำคัญ กล่าวถึง ๑๐ ชาติสุดท้ายของพระโพธิสัตว์ ก่อนจะเสวยพระชาติมาเกิดเป็นพระพุทธเจ้า

 

ทศชาติชาดก - ชาติที่ ๑ เตมียชาดก

 

ทศชาติชาดก - ชาติที่ ๒ ชนกชาดก

 

ทศชาติชาดก - ชาติที่ ๓ สุวรรณสามชาดก

 

ทศชาติชาดก - ชาติที่ ๔ เนมิราชชาดก

 

ทศชาติชาดก - ชาติที่ ๕ มโหสถชาดก

 

ทศชาติชาดก - ชาติที่ ๖ ภูริทัตชาดก

 

ทศชาติชาดก - ชาติที่ ๗ จันทชาดก

 

ทศชาติชาดก - ชาติที่ ๘ นารทชาดก

 

ทศชาติชาดก - ชาติที่ ๙ เนมิราชชาดก

 

ทศชาติชาดก - ชาติที่ ๑๐ เวสสันดรชาดก

วัดป่าเกด

ประวัติ

 

 

     วัดป่าเกดเป็นวัดเก่าแก่ เดิมชื่อวัดถนนเกด ซึ่งตาเกดเป็นผู้ขุดถนนสร้างทางเข้าวัดเป็นคนแรก บริเวณรอบวัดมีต้นเกดขึ้นอยู่มากมาย ต่อมาจึงเรียกว่า วัดป่าเกด สร้างในสมัยรัชกาลที่ 2 เมื่อคราวฟื้นฟูพระพุทธศาสนาทั่วราชอาณาจักร ประมาณ พ.ศ.2360 ครั้นถึงสมัยรัชกาลที่ 3 สมเด็จพระสังฆราช (ด่อน) เป็นประธานร่วมกับกรมหมื่นเจษดาบดินทร์ วังหน้าในรัชกาลที่ 2 ได้มาสร้างอุโบสถวัดป่าเกด หน้าบันเป็นรูปครุฑลวดลายวิจิตรตระการตา สันนิษฐานว่าหลังจากได้สร้างพระสมุทรเจดีย์กลางน้ำแล้ว จึงได้มาสร้างอุโบสถนี้ขึ้น